جوش نامناسب در ساختمان سازی

جوشکاری نامناسب در ساختمان سازی

اتصال قطعات در ساختمان‌های فلزی به این گونه است که قطعات با جوشکاری ، پیچ به یک دیگر متصل می‌شوند. یکی از ضعف‌های ساختمانی نیز می‌تواند اتصال با جوش به علت استفاذه از ماشین آلات قدیمی، عدم کنترل دقیق مهندسین باشد. همینطور که در مقاله‌های قبل در خصوص اتصال با پیج  و اتصال با جوش گفتیم اتصال با پیچ گزینه‌ی مناسب تری نسبت به اتصال با جوش می‌باشد.

از عوامل عدم اتصال و جوش مناسب

• عدم مهارت جوشکار‌
• ‌ناخالصی‌هایی نظیر گوگرد و فسفر، روی، مس و قلع در فلز پایه و فلز جوش‌
• ‌نامناسب بودن فلز پرکننده از لحاظ ساختار متالورژیکی‌
• ‌ترک ناشی از شکل گرده جوش (هنگامی‌که پهنای جوش زیاد و عمق نفوذ آن کم باشد)‌‌
• تنش‌های انقباضی ناشی از اجرای جوش با سطح مقعر‌
• ‌کمتر بودن چقرمگی جوش در مقایسه با چقرمگی فلز پایه که باعث بروز ترک‌های عرضی می‌شود. قابل‌ ذکر است که اگر چقرمگی شکست یک ماده کم باشد، آن ماده به‌صورت ترد می‌شکند و هر چه چقرمگی شکست بالاتر رود احتمال شکست نرم افزایش می‌یابد.
• ‌عدم انجام پیش‌گرمایش و نفوذ هیدروژن زیاد در منطقه جوش‌
• ‌افزایش تنش‌های پسماند‌
• ‌وجود کربن زیاد در فلز پایه و ترد شدن منطقه جوش‌
• ‌سرد شدن سریع جوش.

انواع ترک در جوش

ترک‌ها از نظر زمان به دو نوع تقسیم بندی میشوند

• ترک گرم (که در دماهای بالا رخ می‌دهند)
• ترک سرد (که بعد از رسیدن دمای جوش به دمای محیط رخ می‌دهند) تقسیم‌بندی می‌شوند.