
تقویت پذیری و امکان مقاوم سازی سازه ها و مصالح
مقاوم سازی سازه ها و تقویت پذیری مصالح
سازهها دارای سیستم هندسی و پایدار میباشند که از اعضایی با رفتار خاص خود تشکیل شده اند که بارهای وارد شده را به تکیه گاههای خود انتقال میدهند. پس برای طراحی هر سازه باید رفتار اعضا و مصالح آن مورد شناخت قرار گیرد و همچنین شناخت میزان و نحوهی اور بارهای موجود بر اساس اعضای استفاده شده آن مثل میلگرد و تیر آهن نیز لازم است.
مهمترین عامل ویرانی سازهها زلزله میباشد که همواره مورد توجه کلیهی مهندسین، طراحان و.. بوده است، به همین دلیل با در نظر گرفتن عامل خرابی ساختمانها توانسته اند به توسعهی سازههایی که تا حدودی در برابر زلزله مقاوم باشد پرداختهاند.
در طراحیهای قدیمی مقاوم سازی ساختمانها نیز دارای نقاط ضعفی بوده است که در مقابل رفتار زلزلهای مناسب نمیباشند. اما در این مقاله روشهای مقاوم سازی و تقویت مصالح را نام میبریم تا بتوانید از آن بهره مند شوید.
روشهـای مقاوم سازی ساختمان ها
روش های گوناگونی از جمله روش های زیر برای مقاوم سازی سازه ها ارائه شده است که در متن زیر به آنها اشاره کردهایم:
مقاوم سازی سازه ها
- استفاده از بادبندهای هم محور یا برون محور فولادی
- استفاده از پس کشیدگی
- استفاده از دیوار برشی
- استفاده از میان قاب با مصالح بنایی
- استفاده از جدایش گرهای پایه
- استفاده از پوشش و غلاف فولادی
- استفاده از ورق های پوششی یا غلاف FRP ( اف ار پی )
- استفاده از لایه های پوششی بتنی با ملات مسلح
- استفاده از میراگرهای اصطکاکی، هیسترزیس و ویسکوالاستیک
استفاده از این روشها موجب میشود تا بتوان حد ممکن سازهها را تقویت و در مقابل حوادث و عوامل بیرونی مقاوم نمود، هرچند با افزایش روز افزون علم و فناوری هرروزه شاهد ایدههای بهتر و استفاده از عوامل جدید تر و بهتری برای مقاوم سازی سازه ها هستیم.